- starodruk
- ♂, Р. \starodruku старопечатная (первопечатная) книга* * *м, P starodrukuстаропеча́тная (первопеча́тная) кни́га
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
starodruk
Смотреть что такое "starodruk" в других словарях:
starodruk — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. u {{/stl 8}}{{stl 7}} druk z lat 1501–1800 : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wystawa starodruków ze zbiorów Biblioteki Jagiellońskiej. Bogato ilustrowane starodruki. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
starodruk — m III, D. u, N. starodrukkiem; lm M. i «druk pochodzący z dawnych czasów, wydany w okresie 1501 1800» Starodruki oprawione w skórę … Słownik języka polskiego
staro- — «pierwszy człon wyrazów złożonych» a) «będący częścią przymiotnika lub rzeczownika złożonego, powstałego w wyniku połączenia przymiotnika stary z określonym rzeczownikiem lub przymiotnikiem, np. starokawalerski, staromodny, staropanieństwo» b)… … Słownik języka polskiego
staro- — {{/stl 13}}{{stl 7}} początkowy człon wyrazów złożonych: rzeczowników lub przymiotników, wskazujący na dawność czegoś {{/stl 7}}{{stl 8}}(starodruk) {{/stl 8}}{{stl 7}}, wcześniejszą fazę rozwoju, starszą postać czegoś {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
